Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το φορητό mp3 player έμεινε από μπαταρία. Ξέχασε να το βάλει για φόρτιση κατά τη διάρκεια του διαλείματος και το αποτέλεσμα ήταν να στερηθεί τη συντροφιά της μουσικής που τον ηρεμούσε κατά τη διαδρομή προς το σπίτι. Εκνευρισμένος με τον εαυτό του και τη μοίρα που τον ταλαιπωρεί, μάζεψε τα ακουστικά του, το καλώδιο του φορτιστή κι όλα τα υπόλοιπα συμπράγκαλα και τα έριξε βιαστικά στο σακίδιό του. Σηκώθηκε και περπάτησε προς τη θέση του συνοδηγού του λεωφορείου, ώστε τουλάχιστον να απολαύσει τη διαδρομή από τη προνομιούχα αυτή θέση. Κρίμα, σκέφτηκε όμως, γιατί έχασε τη γλυκιά αποχαύνωση που έρχεται τις μεσημεριανές ώρες, όταν κανείς δεν του μιλάει και ο ήλιος μαζί με τη ζέστη τον ναρκώνουν - ελαφρύ ροχαλητό, ενοχλητικό για τους συνεπιβάτες, λυτρωτικό για τον ίδιο.

Έπιασε κουβεντούλα με τον οδηγό, καθημερινά προβλήματα ανάκατα με μεγάλες αλήθειες της ζωής, πολιτική, αθλήματα και οτιδήποτε μπορεί να γεμίσει τις άδειες ώρες ενός καλού, αλλά πλήρως αλλοτριωμένου από τη καθημερινότητα και την αμπελοφιλοσοφία ανθρώπου.

Παρασύρθηκε όμως, όπως πάντα παρασύρεται, από την ιδιοσυγκρασία του συνομιλητή του και χρησιμοποιεί το ίδιο ύφος, στη φωνή, στο τόνο και στις εκφράσεις - θέλει να είναι σεβαστό μέλος της παρέας, ακόμη και όταν έχει πλήρη επίγνωση ότι κανείς από αυτό το περιβάλλον δε θα μπορούσε εύκολα να είναι αυτό που ο ίδιος θα χαρακτήριζε "φίλος".

Ο "φίλος" θα πρέπει να εκπέμπει στο ίδιο μήκος κύμματος με αυτόν. Παρά τις φαινομενικές αρχικές διαφωνίες, στο τέλος κάθε συζήτησης να καταλήγει μαζί του στο ίδιο συμπέρασμα, ακόμη και όταν το αποτέλεσμα δεν έχει καμμία σχέση με τις αρχικές θέσεις κανενός από τους δύο. Τηλέφωνα δεν χρειάζονται, η προσωπική επαφή είναι ο βέλτιστος τρόπος επικοινωνίας. Βλακώδης έκθεση στην ακτινοβολία της τηλεόρασης και σάπισμα σε ακόμη πιο βλακώδη  ενασχόληση σε βιντεοπαιχνίδια - ώρες ατελείωτες πραγματοποίησης ηρωϊκών ονείρων που παίρνουν σάρκα και οστά σε ένα εικονικό περιβάλλον ενός πολέμου, ενός γηπέδου, ενός κόσμου ολόκληρου. Οι αξίες της φιλίας.

Αυτός είναι που λείπει και δεν είναι εύκολο να εμφανιστεί στη ζωή ενός εργαζόμενου, παντρεμένου και συμβιβασμένου ανθρώπου.

Του λείπει, καθώς το μυαλό του παίζει παιχνίδια με τα περίεργα σχέδια που σχηματίζονται στην άκρη του ματιού του, έξω από το λεωφορείο - έξω από αυτό το κόσμο.

Ποιος του λείπει;

Ο εαυτός του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου