Πρόλογος

Έτσι, μπας και περάσει πιο ευχάριστα η ώρα. Έτσι ξεκινάει η συγγραφή του βιβλίου. Σε ένα λεωφορείο της δουλειάς, η επιστροφή στη συζυγική εστία. Μουσική στο CD-man (we all are made of stars).

Ο χαμός του αγαπημένου μου αδερφού και φίλου (με αυτή τη σειρά μάλλον) και οι ενοχές που μαζί με λύπη ή αν θέλετε το θρήνο, συνοδεύουν τις περίεργες φαντασιώσεις ενός εν δυνάμει άξιου ήρωα που θα διόρθωνε το κόσμο - αν ήταν όμως άτρωτος.

Δεν είναι όμως. Ούτε υπεράνθρωπος, ούτε διάσημος μουσικός, ούτε ποδοσφαιρισταράς, ούτε ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος...

Μόνο που θέλει να είναι. Φαντασιόπληκτος από κούνια, από τότε που 7 χρονών είδε το Star Wars, ως 30 χρονών που είδε το Matrix και ως 107 χρονών που ποιος ξέρει τι θα δει τότε...

Για αυτό το λόγο, αυτό που θα ακολουθήσει μπορεί να μην έχει σχέση με επιστημονική φαντασία - θα είναι ουσιαστικά η μεταφορά της ζωής του και η μεταφορά του αδικοχαμένου (πόσο άδεια και άνευ νοήματος φαίνεται η λέξη) αδερφού του.

Αυτοβιογραφία ενός άλλου, αφιερωμένη σε ένα τρίτο, σε άλλο όμως κόσμο.

Ελπίζω μόνο ότι σε αυτό το "πράγμα" που πιθανόν να διαβαστεί και από άλλους εκτός από τον υποφαινόμενο, να είναι κοντά σε αυτό που πριν μια εικοσαετία (ίσως και νωρίτερα) φαντασιώθηκε. Και θα επιχειρήσει να το κάνει όσο πιο κινηματογραφικό γίνεται.

Αυτός ήταν-είναι-θα είναι ο πόθος.

13/4/2004 (είναι Τρίτη).