Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑ

Σκοτεινή πόλη. Τα φώτα έχουν σβήσει από τους χρονοδιακόπτες που κρύβονται από τα μάτια του κόσμου αλλά ελέγχουν την ανατολή και τη δύση του νυχτερινού ήλιου. Όμως με την αλλαγή της θερινής ώρας, υπάρχει αυτή η ζώνη του λυκόφωτος που μόλις έχει αρχίσει να χαράζει, αλλά τα φώτα της πόλης είναι και αυτά σβηστά.
Ο ιπτάμενος αλήτης, παρόλο το σκοτάδι, είχε σηκωθεί και έκανε τις βόλτες του φαινομενικά αμέριμνος, χωρίς προβλήματα ή σκοτούρες. Στόχος του, ένα περβάζι παραθύρου περίπου τριάντα μέτρα μακρυά του, όπου σίγουρα θα έχουν πέσει κάποια ψίχουλα· άλλωστε κάθε πρωί εκεί τα βρίσκει, απομεινάρια από κάποιο πιάτο.
Προσεδάφιση στην άκρη του πρεβαζιού και τσιμπολόγημα, με το ένα μάτι στα ψίχουλα, το άλλο στην αναζήτηση πιθανών διεκδικητών ή ακόμα χειρότερα, πεινασμένων θυτών.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το φορητό mp3 player έμεινε από μπαταρία. Ξέχασε να το βάλει για φόρτιση κατά τη διάρκεια του διαλείματος και το αποτέλεσμα ήταν να στερηθεί τη συντροφιά της μουσικής που τον ηρεμούσε κατά τη διαδρομή προς το σπίτι. Εκνευρισμένος με τον εαυτό του και τη μοίρα που τον ταλαιπωρεί, μάζεψε τα ακουστικά του, το καλώδιο του φορτιστή κι όλα τα υπόλοιπα συμπράγκαλα και τα έριξε βιαστικά στο σακίδιό του. Σηκώθηκε και περπάτησε προς τη θέση του συνοδηγού του λεωφορείου, ώστε τουλάχιστον να απολαύσει τη διαδρομή από τη προνομιούχα αυτή θέση. Κρίμα, σκέφτηκε όμως, γιατί έχασε τη γλυκιά αποχαύνωση που έρχεται τις μεσημεριανές ώρες, όταν κανείς δεν του μιλάει και ο ήλιος μαζί με τη ζέστη τον ναρκώνουν - ελαφρύ ροχαλητό, ενοχλητικό για τους συνεπιβάτες, λυτρωτικό για τον ίδιο.

Έπιασε κουβεντούλα με τον οδηγό, καθημερινά προβλήματα ανάκατα με μεγάλες αλήθειες της ζωής, πολιτική, αθλήματα και οτιδήποτε μπορεί να γεμίσει τις άδειες ώρες ενός καλού, αλλά πλήρως αλλοτριωμένου από τη καθημερινότητα και την αμπελοφιλοσοφία ανθρώπου.

Παρασύρθηκε όμως, όπως πάντα παρασύρεται, από την ιδιοσυγκρασία του συνομιλητή του και χρησιμοποιεί το ίδιο ύφος, στη φωνή, στο τόνο και στις εκφράσεις - θέλει να είναι σεβαστό μέλος της παρέας, ακόμη και όταν έχει πλήρη επίγνωση ότι κανείς από αυτό το περιβάλλον δε θα μπορούσε εύκολα να είναι αυτό που ο ίδιος θα χαρακτήριζε "φίλος".

Ο "φίλος" θα πρέπει να εκπέμπει στο ίδιο μήκος κύμματος με αυτόν. Παρά τις φαινομενικές αρχικές διαφωνίες, στο τέλος κάθε συζήτησης να καταλήγει μαζί του στο ίδιο συμπέρασμα, ακόμη και όταν το αποτέλεσμα δεν έχει καμμία σχέση με τις αρχικές θέσεις κανενός από τους δύο. Τηλέφωνα δεν χρειάζονται, η προσωπική επαφή είναι ο βέλτιστος τρόπος επικοινωνίας. Βλακώδης έκθεση στην ακτινοβολία της τηλεόρασης και σάπισμα σε ακόμη πιο βλακώδη  ενασχόληση σε βιντεοπαιχνίδια - ώρες ατελείωτες πραγματοποίησης ηρωϊκών ονείρων που παίρνουν σάρκα και οστά σε ένα εικονικό περιβάλλον ενός πολέμου, ενός γηπέδου, ενός κόσμου ολόκληρου. Οι αξίες της φιλίας.

Αυτός είναι που λείπει και δεν είναι εύκολο να εμφανιστεί στη ζωή ενός εργαζόμενου, παντρεμένου και συμβιβασμένου ανθρώπου.

Του λείπει, καθώς το μυαλό του παίζει παιχνίδια με τα περίεργα σχέδια που σχηματίζονται στην άκρη του ματιού του, έξω από το λεωφορείο - έξω από αυτό το κόσμο.

Ποιος του λείπει;

Ο εαυτός του.

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Το ζοφερό και σκοτεινό μας μέλλον...

Το παρόν συντάχθηκε και πρωτοδημοσιεύτηκε στο www.moto.gr  από το φίλο kostas777 στη παρακάτω διεύθυνση :

http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&postid=2113751#post2113751

Απολαύστε :


"Να σας πω τι θα γίνει το 2012, γιατί έχω διαβάσει και ακούσει τα πάντα, έχω εξερευνήσει, ερευνήσει, σπουδάσει, διδαχθεί από όλο το ίντερτεν και την τηλεόραση.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Πρόλογος

Έτσι, μπας και περάσει πιο ευχάριστα η ώρα. Έτσι ξεκινάει η συγγραφή του βιβλίου. Σε ένα λεωφορείο της δουλειάς, η επιστροφή στη συζυγική εστία. Μουσική στο CD-man (we all are made of stars).
Ο χαμός του αγαπημένου μου αδερφού και φίλου (με αυτή τη σειρά μάλλον) και οι ενοχές που μαζί με λύπη ή αν θέλετε το θρήνο, συνοδεύουν τις περίεργες φαντασιώσεις ενός εν δυνάμει άξιου ήρωα που θα διόρθωνε το κόσμο - αν ήταν όμως άτρωτος.
Δεν είναι όμως. Ούτε υπεράνθρωπος, ούτε διάσημος μουσικός, ούτε ποδοσφαιρισταράς, ούτε ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος...
Μόνο που θέλει να είναι. Φαντασιόπληκτος από κούνια, από τότε που 7 χρονών είδε το Star Wars, ως 30 χρονών που είδε το Matrix και ως 107 χρονών που ποιος ξέρει τι θα δει τότε...
Για αυτό το λόγο, αυτό που θα ακολουθήσει μπορεί να μην έχει σχέση με επιστημονική φαντασία - θα είναι ουσιαστικά η μεταφορά της ζωής του και η μεταφορά του αδικοχαμένου (πόσο άδεια και άνευ νοήματος φαίνεται η λέξη) αδερφού του.
Αυτοβιογραφία ενός άλλου, αφιερωμένη σε ένα τρίτο, σε άλλο όμως κόσμο.
Ελπίζω μόνο ότι σε αυτό το "πράγμα" που πιθανόν να διαβαστεί και από άλλους εκτός από τον υποφαινόμενο, να είναι κοντά σε αυτό που πριν μια εικοσαετία (ίσως και νωρίτερα) φαντασιώθηκε. Και θα επιχειρήσει να το κάνει όσο πιο κινηματογραφικό γίνεται.

Αυτός ήταν-είναι-θα είναι ο πόθος.

13/4/2004 (είναι Τρίτη).

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

Silverwing VS Σκύλος σημειώσατε Χ


Εναλλακτικοί τίτλοι :

Από πρόβατο το περίμενα, από σκύλο μου 'ρθε.


Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη....


Το στόρυ σε ανάλυση: