Η ιστορία του κουτάκια που έγινε μηχανόβιος part 4

Άντε γιατί το παρατήσαμε πολύ το θέμα...

...και ήρθε η μεγάλη μέρα. Εξετάσεις λοιπόν. The moment of truth. Αγωνία, σφίξιμο στο στομάχι, αναμνήσεις από τα μαθητικά και φοιτητικά μου χρόνια. Ζέστη και ιδρώτας, αλληλοπειράγματα και φιλοφρονήσεις μεταξύτων υποψηφίων. Επανάλληψη των βασικών θεωρητικών από τον Αρχικαθηγηταρά. Τι θα γίνει ρε μάστορα, θα έρθουνε εξεταστές ή θα φάμε τη μέρα μας;

Γεια σου Βασίλη

Σκοπός αυτού του μπλογκ δεν είναι να δημοσιεύονται επικήδιοι. Εκτός ειδικών περιπτώσεων πάντα.

Δε θα ξεχάσω ποτέ ένα βράδυ που βλέπαμε με τον αδερφό μου αν το θυμάστε "Το θέατρο της Δευτέρας". Είχε λοιπόν ένα θεατρικό με τον Τσιβιλίκα, δεν θυμάμαι τίποτα άλλο από συντελεστές, με το οποίο ακόμα πρέπει να πονάει η κοιλιά μου από τα γέλια. Κλασσικός πανικός, ο Βασίλης ως μπάτλερ, είχε αλλάξει ρόλους με το αφεντικό του για χάρη μιας κοπελιάς αλλά τα είχε χαμένα καθώς το αφεντικό του φυσικά δεν θα ξεπόρτιζε βραδυάτικα να του φέρει αυτό που είχε ζητήσει η κορασίδα και γυρνάει και της λέει καθώς αποφάσιζε και καλά να πάει ο ίδιος μη κάνει λάθος ο χαζός υπηρέτης του:

"Δεν θα γυρίσω να αργήσω"

Γεια σου Βασίλη και καλό ταξίδι.